پلی اتیلن (PE) یک ماده لوله بسیار مقاوم و انعطاف پذیر است. در روزهای اولیه آن اغلب به عنوان “آلکاتین” نامیده می شد، که در اصطلاح امروزی، MDPE یا پلی اتیلن با چگالی متوسط بود.
اگرچه MDPE هنوز برای برخی از سیستم‌های لوله‌های سوراخ‌دار کوچک‌تر و لوله پلی اتیلن جوشی 4 بار استفاده می‌شود، سیستم‌های سوراخ‌دار بزرگتر HDPE (پلی اتیلن با چگالی بالا) هستند.
لوله پلی اتیلن در سه رنگ اصلی تولید می شود.
آبی: مورد تایید برای سیستم های آب آشامیدنی
سیاه: برای سیستم های غیر قابل شرب استفاده می شود.
زرد: لوله پلی اتیلن زرد که برای گاز استفاده می شود، برخلاف پلی اتیلن استاندارد، قابل نفوذ به گاز نیست و با روکش مخصوص تولید می شود.
ما در درجه اول سیستم های پلی اتیلن سیاه متشکل از اتصالات لوله، الکتروفیوژن و اسپیگوت بلند را عرضه می کنیم. ما همچنین لوله MDPE آبی با سوراخ کوچک را از انبار عرضه می کنیم و در صورت نیاز می توانیم برای لوله های پلی اتیلن آبی بزرگتر و اتصالات قیمتی ارائه کنیم.
پلی اتیلن را نمی توان چسب یا با حلال جوش داد (مانند لوله PVC و ABS). بنابراین، روش‌های اتصال باید به روش‌های مکانیکی یا جوشکاری حرارتی تکیه کنند.کوپلینگ های تراکمی دارای یک حلقه دستگیره هستند که لوله را پس از عبور از یک O-Ring محکم نگه می دارد.
سپس یک حلقه فشرده‌سازی چرخانده می‌شود که چسبندگی را محکم می‌کند. اتصالات فشرده معمولاً از پلی پروپیلن (PP) با حلقه O-Ring EPDM ساخته می شوند، اگرچه برخی از اتصالات فلزی گاهی اوقات استفاده می شوند. اتصالات فشاری را می توان توسط افراد غیر ماهر و بدون نیاز به ابزار یا تجهیزات خاص نصب کرد.
اتصالات الکتروفیوژن اتصالات الکتروفیوژن (که EF نیز نامیده می شود) دارای یک سیم پیچ مسی در داخل اتصالات هستند. لوله ها به دو طرف اتصالات رانده می شوند و جریان الکتریکی از سیم پیچ عبور می کند. جریان، سیم پیچ مسی را گرم می کند و دو سطح را با هم ذوب می کند.
جوش لب به لب جوش لب به لب از ماشین آلات گیره هیدرولیک تخصصی برای برش دادن انتهای دو لوله کاملاً صاف استفاده می کند. سپس یک صفحه حرارتی بین انتها قرار می گیرد و پس از اینکه آنها برای مدتی از پیش تعیین شده گرم شدند، صفحه برداشته می شود و ماشین آلات دو سر را به هم فشار می دهد و باعث ذوب شدن آنها در یکدیگر می شود.
