کاکائو همچنین در درمان بیماری های مغزی مانند سکته مغزی نقش دارد. در واقع، مصرف کاکائو با افزایش جریان خون مغزی مرتبط است. به همین ترتیب، مصرف روزانه شکلات ممکن است احتمال حمله سکته مغزی را کاهش دهد.
با این حال، یک مطالعه کوهورت آینده‌نگر و مبتنی بر جمعیت ژاپنی، ارتباط بین مصرف شکلات تخته ای شونیز و خطر کمتر سکته مغزی را در زنان و نه در مردان گزارش کرد.
اجزای کاکائو بالقوه به عنوان عوامل ضد دیابت، به ویژه در دیابت نوع 2 (T2D) هستند. این جنبه با توجه به اپیدمی در حال ظهور سندرم متابولیک در سراسر جهان، از جمله چاقی، T2D و دیس لیپیدمی از اهمیت خاصی برخوردار است.
کاکائو و فلاونول ها هموستاز گلوکز را با کند کردن هضم و جذب کربوهیدرات در روده بهبود می بخشند. در واقع، عصاره کاکائو و پروسیانیدین ها به طور وابسته به دوز آلفا آمیلاز پانکراس، لیپاز پانکراس و فسفولیپاز ترشح شده A2 را مهار می کنند.
کاکائو و فلاونول های آن با تنظیم انتقال گلوکز و پروتئین های سیگنال دهنده انسولین در بافت های حساس به انسولین (کبد، بافت چربی و ماهیچه های اسکلتی) حساسیت به انسولین را بهبود می بخشد و از آسیب اکسیداتیو و التهابی مرتبط با بیماری در این بافت ها جلوگیری می کند.
در مردان جوان تر و با وزن طبیعی، نتایج حاصل از مطالعه سلامت پزشکان رابطه معکوس مصرف شکلات را با دیابت اتفاقی گزارش کردند. در یک گروه چند قومیتی ایالات متحده، نویسندگان خطر کمتری برای ابتلا به T2D در افراد دارای بالاترین مصرف محصولات شکلات و فلاونوئیدهای مشتق شده از کاکائو را یافتند.
با این حال، یک متاآنالیز دوز پاسخ، یک ارتباط غیرخطی بین مصرف شکلات و خطر ابتلا به T2D را پیشنهاد کرد، با حداکثر اثر محافظتی در 2 وعده در هفته و هیچ فایده‌ای ثبت نشد وقتی افزایش مصرف بیش از 6 وعده در هفته بود.
