ما یک بررسی سیستماتیک از پیامدهای سلامت مرتبط با مصرف گلابی درگزی انجام دادیم. این بررسی در سپتامبر 2013 با فرآیند بررسی سیستماتیک مورد استفاده توسط کمیته مشورتی دستورالعمل های غذایی انجام شد.
جستجوی به روز شده در آوریل 2014 انجام شد تا شامل هر گونه مطالعه اضافی منتشر شده در مورد فواید سلامتی گلابی از زمان این جستجوی اصلی باشد. فرآیند جستجو و معیارهای انتخاب مشابه مواردی است که توسط کلارک و اسلاوین توضیح داده شده است.
لی و همکاران 13 ترکیب شیمیایی و فعالیت آنتی اکسیدانی 8 رقم گلابی را مقایسه کردند. آربوتین و کاتچین ترکیبات پلی فنلی غالب در 8 رقم گلابی بودند و پس از آن اسید کلروژنیک، کورستین و روتین قرار گرفتند.
گلابی‌هایی که دارای فنول‌های کل بالا و محتوای فلاونوئید کل هستند، به طور قابل‌توجهی توانایی آنتی اکسیدانی و ضد التهابی بالاتری نسبت به سایر گونه‌ها داشتند. آنتوسیانین ها با ظرفیت آنتی اکسیدانی گلابی درگزی مرتبط بودند، در حالی که کل تری ترپنوئیدها به شدت با فعالیت ضد التهابی مرتبط بودند.
از آنجایی که هیچ بررسی در ادبیات گلابی و پیامدهای سلامتی وجود نداشت، ما مقالاتی را از سال 1970 تا کنون جستجو کردیم. در بررسی اولیه خود، ما هر مطالعه‌ای را که گلابی و نتایج سلامتی را بررسی می‌کرد، وارد کردیم.
ما این مقالات را به مطالعات حیوانی، مطالعات آزمایشگاهی، مطالعات بالینی و مطالعات اپیدمیولوژیک تقسیم کرده ایم. فقط مطالعاتی که به زبان انگلیسی منتشر شده بودند شامل شدند.
برای مطالعات اپیدمیولوژیک، گلابی اغلب فقط به عنوان یک میوه در نظر گرفته می شد یا با سیب به عنوان عضوی از خانواده گل سرخ یا میوه های رز (میوه هایی با هسته محفظه مشخص) گروه بندی می شد.
اتصال آزمایشگاهی اسیدهای صفراوی توسط موز، هلو، آناناس، انگور، گلابی، زردآلو، و شلیل مقایسه شد. مقادیر اتصال به شرح زیر بود: موز > هلو = آناناس > انگور = گلابی > زردآلو > شلیل.
نویسندگان پیشنهاد می کنند که تنوع در اتصال اسید صفراوی بین میوه ها ممکن است به فیتونوترینت ها، آنتی اکسیدان ها، پلی فنول ها، فلاونوئیدها (آنتوسیانین ها، فلاونول ها و پروآنتوسیانیدین ها)، ساختار، آب گریزی فراکسیون های هضم نشده، ماهیت آنیونی یا کاتیونی متابولیت های تولید شده مربوط باشد. هضم یا برهمکنش آنها با محل های اتصال فعال.
