از نظر هندسی، نمونه ها استوانه های 1 اینچی (25.4 میلی متر) بودند. از هر پد سه نمونه بریده شد. این کار در مجموع 111 نمونه را تولید کرد که به تفصیل شرح داده شده است.
سایش لنت ترمز پارس 206 با اندازه گیری ضخامت مواد اصطکاک و مقایسه آن با ضخامت سطح اصطکاک در یک لنت کاملاً جدید تعیین شد. 0% سایش یک پد کاملاً جدید را توصیف می کند، در حالی که 100% سایش به معنای پدی است که هیچ ماده اصطکاکی ندارد.
همانطور که از جدول 1 مشاهده می شود، در برخی از گروه ها، دستیابی به پدهایی که تقریباً جدید بودند غیرممکن بود. این به این دلیل است که تعویض لنت ترمز پس از مدت کوتاهی استفاده غیرمعمول است.
سپس با استفاده از دستگاه سختی سنج WPM لایپزیگ HPO 250، سختی هر گروه از نمونه ها تعیین شد. هر گروه نمونه پنج بار اندازه گیری شد. میانگین حسابی به مقدار کامل گرد شد. نتایج در جدول 3 نشان داده شده است.
مقادیر به دست آمده بسیار بزرگ بودند. با این حال، همانطور که در ادبیات نشان داده شده است، سختی مواد اصطکاکی ممکن است مشابه یا حتی بسیار بیشتر باشد. تفاوت بین سختی در لایه های مختلف پد نیز توسط سایر محققان مورد توجه قرار گرفت.
نمونه شمارنده یا پین، یک استوانه 6 میلی متری ساخته شده از چدن خاکستری (Zl250) بود که اغلب در دیسک های ترمز استفاده می شود. از آنجایی که سایش لنت ترمز پارس 206 ضخامت نمونه را تعیین می کرد، برای حفظ هندسه تماس مناسب، لازم بود از ضخامت های مختلف پین استفاده شود. نمونه هایی از نمونه ها و پین ها در شکل 4 ارائه شده است.
برای اطمینان از تماس صحیح نمونه و نمونه مقابل، سطح تماس پین قبل از هر آزمایش با کاغذ سنباده 1200 چسبیده به دیسک صیقل داده شد. سنگ زنی شامل فعال کردن ایستگاه برای حدود 5 دقیقه بود. پس از این مدت، سمباده جدا شد و تست مناسب شروع شد.
نتایج مستقیم آزمایش های انجام شده مقادیر نیروی اصطکاک بین نمونه و نمونه شمارنده بود. نرم افزار ایستگاه آزمایشی به طور خودکار مقادیر را هر 0.5 ثانیه ثبت می کند و 2000 نقطه اندازه گیری می دهد و امکان تعیین پروفیل های زمان نیروی اصطکاک را فراهم می کند. این امر باعث می شود که اصطکاک اولیه و اصطکاک مناسب تشخیص داده شود.
